ایکس باکس سری اس مشکی ظرفیت یک ترابایت | XBOX S 1TB

کنسول‌های نسل نهمی مایکروسافت ظاهر متفاوت و بسیار منحصر به فردی دارند. به لطف حذف دیسک درایوهای بلوری، سری اس در مقایسه با سری ایکس و حتی Xbox One S ظاهر بسیار کوچک‌تر و خلاصه جمع و جورتری دارد. اما نهایت زیبایی‌اش را در همین سادگی بیان می‌کند. در بالای کنسول یک تهویه بزرگ دیده می‌شود که حتی به جنبه‌های زیبایی آن اضافه کرده است.

در جلوی دستگاه دکمه روشن-خاموش و یک پورت USB 3.2 به چشم می‌خورد. اما بیشتر پورت‌های کنسول مثل ایکس باکس سری ایکس در نمای پشتی دیده می‌شوند که از بین آن‌ها می‌توان به HDMI، اترنت، خروجی منبع تغدیه و حافظه هم اشاره کرد. خوشبختانه می‌توانید هم به صورت عمودی و هم به صورت افقی کنسول را بر روی میز قرار دهید. مزیت کوچک بودن و و سبک بودن آن باعث می‌شود علاوه بر اشغال کمتر فضای ستاپ گیمینگ، برای حمل و نقل آن هم دردسر کمتری داشته باشید.

مهم‌ترین نگرانی سری اس که این روزها به هدفی برای پیکان انتقادات مبدل شده است، سخت افزار ضعیف‌تر آن نسبت به ایکس باکس سری ایکس است. اما چنین چیزی می‌تواند ردای کنسول نسل نهمی را از تن این کنسول دوست داشتنی در بیاورد؟ البته که نه! حداقل برآیندهای شکل گرفته بر روی گرافیکی‌ترین بازی‌ها مثل Cyberpunk 2077 یا Red Dead Redemption 2 گویای آن است که Xbox One Series S به خوبی با نرخ فریم ثابت و بالایی می‌تواند تمام جزئیات گرافیکی این عناوین را به تصویر بکشد.

می‌توان با قاطعیت بالایی گفت که زبه خوبی توانایی اجرای تکنیک‌های بصری و گرافیکی با رزولوشن 1440p و نرخ فریم 60 را داراست. حتی برای بسیاری از عناوین روز نسل نهم این نرخ فریم ممکن است به 120 هم برسد. با این حال شاید مهم‌ترین چالش پیش روی این کنسول، اجرای بازی‌ها بر روی نمایشگر 4K باشد. آن هم نه به این معنا که از اجرای آن عاجز و ناتوان باشد.

حداقل این را می‌توان گفت که برای بسیاری از مخاطبین هنوز هم دسترسی به نمایشگر 4K مقدور نیست و اگر مقصود یک نمایشگر باکیفیت دیگر باشد، خیال‌تان را می‌توان کاملاً از بابت توانایی سخت افزاری سری اس راحت کرد. اما نکته مهم دیگری که درباره توانایی های این محصول وجود دارد، حساسیت و دقت مایکروسافت برای ساخت کیت‌های توسعه این کنسول است.

آن‌ها دائماً با سازنده‌های سراسر جهان در ارتباط هستند تا ساخت بازی‌ها بر روی کیت‌ ضعیف‌تر این پلتفرم خللی به تجربه بازی وارد نکند و در عین حفظ توانایی‌های بصری، بتواند نرخ فریم بالا و با ثباتی را به همراه داشته باشد. این موضوع توسط بسیاری از سازندگان معتبر جهان تایید شده است و آن‌ها هم حداقل تا پایان نسل نهم، قید جمعیت گسترده دارندگان این محصول را نخواهند زد و پشتیبانی از آن را در اولویت خود قرار خواهند داد.

از طرف دیگر حافظه رم ایکس باکس سری اس، 10 گیگابایت GDDR6 است که در مقایسه با 8 گیگابایت GDDR5 کنسول های نسل هشتمی ارتقا یافته، یک پیشرفت قابل توجه محسوب می‌شود. سرعت رم ثبت شده هم 224 گیگابایت بر ثانیه در بخش 8 گیگابایتی و 56 گیگابایت بر ثانیه برای بخش دو گیگابایتی می‌باشد. اما شاید قابل توجه‌ترین قسمت سخت افزاری مربوط به پردازنده مرکزی کنسول باشد که با عملکرد 8 هسته ای از نسل Zen2 با فرکانس کاری 3.6 گیگاهرتز و 16 رشته برای فرکانس 3.4 گیگاهرتز می‌تواند خیال گیمرها را از بابت اجرای بازی‌های روز به صورت بهینه و روان راحت کند.

تمامی این آمار و ارقام در حالی به ثبت رسیده است که کنسول مذکور فقط و فقط 1.93 کیلوگرم وزن دارد. یک عدد باورنکردنی که شاید آن را بتوان سبک‌ترین کنسول مدرن یک دهه اخیر دانست. یک پرسش رایج و مرسوم که این روزها زیادی مطرح می‌شود، بحث آسیب‌پذیری سری اس بعد از استفاده‌های طولانی مدت است. چون که طبیعتاً حرارت زیاد به هنگام پردازش و مصرف زیاد انرژی شاید برای این کنسول با ابعاد کوچک و خنک کننده ضعیف تر یک معضل باشد.

برخلاف پلی استیشن که با DualSense کاملاً ظاهر و عملکرد کنترلر کنسولش را کوبید و از نو ساخت، مایکروسافت یک رویه کاملاً متفاوتی را در پیش گرفت. آن‌ها در همین نسل پیش، به یک فرمول بی‌نظیر، کاربردی و جذاب برای کنترلرهای خود دست پیدا کرده بودند و برای نسل نهم هم تصمیم گرفتند به جای تغییرات ظاهری و کاربردی کلی، ضعف‌های نسخه پیشین را بهبود ببخشند و ویژگی‌های جدید و ارگونومیکی به آن اضافه کنند. این یعنی کلیات کنترلر مثل گذشته است اما به محض در دست گرفتن متوجه تغییرات مهم آن خواهید شد. نکته مهم درباره کنترلر نسل جدید ایکس باکس، خوش دست شدن آن است. آن هم در شرایطی که اندازه وزن بیشتری نسبت به قبل گرفته است اما به طرز چشمگیری خوش دست و خوش فرم به نظر می رسد. اولین تغییر کاربردی مهم به اضافه شدن دکمه‌ای به نام Share آن هم درست در وسط کنترلر اختصاص پیدا کرده است.

یک تغییر کاربردی و بسیار جذاب که جای خالی‌اش کاملاً حس می‌شد. می‌توانید با یک بار فشار دادن این دکمه از بازی خود اسکرین شات بگیرید یا با نگه داشتن آن گیم پلی خود را ضبط کنید. این نکته از آن جهت مهم است که برای نسل پیشین کنسول‌ها باید دردسر چند مرحله‌ای برای ضبط را به جان می خریدید که خوشبختانه برای سری اس این معضل حل شده. D-Pad های کنترلر هم به طور واضحی بهتر از قبل شده‌اند. به عنوان مثال در قسمت میانی خود یک تعقر دارند که همین مورد باعث شده است مکان‌نماها هم این بار خوش دست شوند و با یک سرعت خاصی نسبت به نیرو واکنش نشان دهند.

حرف از سرعت عمل شد، بد نیست به این موضوع هم اشاره داشتیم باشم که مایکروسافت با کمک فناوری Dynamic Latency Input سرعت انتقال داده ها را فوق العاده بالاتر برده است. بیشترین نمود این قضیه مربوط به بازی‌های فایتینگ است که در صدم ثانیه نسبت به فشار دادن دکمه‌ها دستورات انجام می‌شوند.